Reisspecialist Zuid-Frankrijk

Een gesprek met reisexpert Occitanië Alice is als een wervelwind. Hoewel ze een tijd in Londen heeft gewoond en veel heeft gereisd, is ze met haar charmante nonchalance onmiskenbaar een Française. Losse tips en gedetailleerde omschrijvingen van haar favoriete plaatsen wisselen elkaar af. Maar er zit absoluut een samenhang in de door haar aangeraden plekken: toerisme werkt volgens haar alleen als er samengewerkt wordt met lokale partijen. Net als permacultuur, haar grote inspiratiebron. Rondom haar woonplaats Montpellier verzorgt ze op maat gemaakte ervaringen en reizen die lokale en duurzaam werkende producenten ondersteunen. ‘Uiteindelijk wil ik mensen een ervaring bieden waarin ze zich nuttig voelen omdat ze bijdragen aan de lokale economie én omdat ze daadwerkelijk met de voeten in de klei staan.’ Dat levert een leerzaam verblijf met bijzondere excursies op!

Waarden en passies

Nadat Alice dertien jaar in het zakelijke hart van Londen werkte, keerde ze terug naar haar geboortegrond. ‘Ik merkte dat ik in Londen vooral aan het ‘ontsnappen’ was. Wat ben ik eigenlijk aan het doen, vroeg ik me op een gegeven moment af.’ Ze keerde terug naar Montpellier om te reconnecten met haar wortels, ze maakte een reis door Zuid-Amerika, deed vrijwilligerswerk in Bolivia en vond het fantastisch. Daar realiseerde ze zich: waarom heb ik nooit in het toerisme gewerkt? ‘Ik ontdekte mijn ware passie. Ik hou ervan ondergedompeld te zijn in een cultuur. Van de gebaande paden af, weg van het normale toerisme. Dáár krijg je het ware gevoel van een land.’ Tegelijkertijd realiseerde ze zich dat ze alle redenen waarom ze het zélf zo fijn vindt in Occitanië, ook graag aan toeristen wilde laten zien. Maar dan nu wel op een ecologisch verantwoorde manier, geïnspireerd door de principes van permacultuur. ‘Ik vind het belangrijk dat toerisme een positieve bijdrage levert aan een omgeving’, vertelt ze. Ze haalde haar Bachelor Toerisme en een Permaculture Design Certificate en startte een sustainable travel agency, waarin ze hechte contacten aangaat met lokale leveranciers en aanbieders. Het paste naadloos bij haar missie om meer in overeenstemming met haar waarden en passies te gaan leven, dichtbij de natuur.

Permacultuur en toerisme

Alice: ‘Permacultuur streeft naar het creëren van veerkrachtige ecosystemen door samen te werken met de natuurlijke patronen en processen, waarbij de nadruk ligt op duurzaamheid, diversiteit en regeneratie. Dit principe is ook toe te passen op toerisme, vooral door hand in hand te werken met lokale producenten die op hun beurt ook weer volgens de principes van permacultuur werken. Op die manier geven we samen meer betekenis aan het standaard toerisme. Als je kijkt naar een bos, dan werken de bomen samen met de andere begroeiing en met de dieren die in dat bos leven. Alles houdt elkaar in stand. Of zet tomaten en basilicum naast elkaar. Met hun specifieke sterktes en zwaktes complementeren ze elkaar.’

Hechte contacten met lokale ondernemers

Het was in eerste instantie haar droom om een daadwerkelijke accommodatie op te starten, opgeknapt op een zo duurzaam mogelijke manier, met een moestuin gebaseerd op permacultuur. Een plek waar ze mensen kon ontvangen, met toerisme als middel om mensen te laten zien hoe permacultuur werkt. Alice: ‘Dat is nog steeds een droom, maar voor nu bestaan er ook al voldoende plekken die passen binnen mijn filosofie. Het idee was om een web te bouwen met allerlei lokale bedrijven, waarin we elkaar helpen en versterken. Zo kunnen we vanuit solidariteit de lokale economie kunnen laten bloeien.’ De lockdown had een positief effect: ze had alle tijd om op zoek te gaan naar lokale ondernemers en een netwerk op te bouwen. ‘Ik ken nu locaties om te overnachten, bakkers, imkers, boeren en zij hebben ook weer een netwerk dat ik altijd kan bellen als een van mijn gasten een speciaal verzoek heeft.’

Wijn proeven of op bezoek bij een imker

Haar manier van werken blijkt een perfecte match met Better Places. Alice: ‘Ik ontvang veel mensen die het leuk vinden om tijdens hun vakantie iets te leren. Groepen met vrienden, maar ook koppels of families met oudere kinderen. Er is zoveel te doen dat er voor iedereen wel iets interessants te doen is. Dingen rondom wijn werken altijd goed. Proeven natuurlijk’, lacht ze. ‘Maar ook leren hoe je wijnranken snoeit, hoe je biologische wijn maakt. Deze regio is niet voor niets bekend door het wijntoerisme. Er zijn een aantal geiten- en paardenboerderijen, er wordt veel kaas gemaakt en zelfs bier maken kan hier in de omgeving. In een van mijn favoriete dorpjes bij Lac du Salagou kun je op bezoek bij een imker. Daar leer je alles over het houden van bijen en kun je een honingproeverij doen. En ik ben nu bijvoorbeeld bezig voor iemand die graag brood wil leren bakken, zulke specifieke vragen komen voor. Ik zoek dan in mijn netwerk naar een leuke lokale bakker.’
 

De omgeving van Montpellier

Ook in het zuiden van Frankrijk lijken de seizoenen te verschuiven, merkt Alice op. ‘De zomers lijken heter te worden. Mei, juni en september zijn daarom de beste maanden om naar het zuiden te komen. In de zomer wil je op het heetst van de dag het liefst in de buurt van water zijn, activiteiten en workshops kunnen daardoor vooral in de ochtend of late namiddag plaatsvinden en dat is zonde.’ Het zijn juist de eco-excursies die een reis naar Occitanië en dan met name in de omgeving van Montpellier zo bijzonder maken. ‘De regio is ontzettend divers, met hele verschillende landschappen’, vertelt ze. ‘We hebben de zee, we hebben de bergen en de steden. We hebben vlaktes. Je hóeft ook niet ver weg, veel dingen zijn vanuit Montpellier op de fiets te bezoeken – daar houden Nederlanders van. Ik heb een enorme mazzel dat ik hier opgegroeid ben!’

Een totaal andere omgeving zónder te vliegen

Net als dat ze het belangrijk vindt om direct contact te hebben met lokale leveranciers, heeft ze ook graag direct contact met haar gasten. Alice: ‘Een beetje zoals dat je direct bij de boer koopt in plaats van bij de supermarkt. Ik ga toeristen van ver natuurlijk niet wegsturen, maar ik wil vooral Europeanen laten zien dat ze simpelweg de trein kunnen pakken, kunnen carpoolen of zelf in de auto kunnen stappen om een totaal andere omgeving te ontdekken. Daarvoor hoef je niet te vliegen. Uiteindelijk wil ik graag dat mensen een ervaring beleven waarin ze mensen ontmoeten, dichtbij zichzelf en hun omgeving blijven, zich nuttig voelen omdat ze bijdragen aan de lokale economie én omdat ze daadwerkelijk de handen uit de mouwen kunnen steken en met de voeten in de klei staan. Misschien beleven ze zo wel een ervaring die ze een heel klein beetje verandert’, lacht ze hoopvol.