Bergvolkeren Thailand

Verantwoord toerisme in Thailand

De Hmong, Yao, Lahu, Akha en Lisu komen oorspronkelijk uit China, de Kayan komen uit Myanmar. Een groot gedeelte van de Kayan is in de jaren tachtig en negentig naar Thailand gevlucht om te ontkomen aan geweld en dwangarbeid door de militaire junta in hun thuisland. Samen met andere bevolkingsgroepen, werden ze ondergebracht in vluchtelingenkampen vlakbij de grens met Myanmar. Vanwege het bijzondere uiterlijk van de vrouwelijke leden van de Kayan, werden ze ondergebracht in dorpjes vlakbij de stad Mae Hong Son om als toeristische attractie te fungeren. Omdat ze geen legale status in Thailand hebben, is hun bewegingsvrijheid beperkt tot de provincie Mae Hong Son. Diverse reisorganisaties en reizigers vinden dit exploitatie en bezoeken deze dorpen liever niet. Er is een alternatief: community-based tourism (CBT). Als de lokale bevolking en de toeristen op gelijkwaardige voet staan, door écht contact en interactie, kan dat leiden tot wederzijds begrip en respect.

Even onderdeel van het lokale leven

Helaas gebeurt het nog veel te vaak dat toeristen alleen wat foto’s maken en snel weer vertrekken. Maar dan doe je deze bijzondere mensen geen recht aan. Op steeds meer plekken is het mogelijk om tours te doen, workshops te volgen, te lunchen en/of te overnachten. Bijvoorbeeld in het Kayan dorp Huay Pu Keng in de provincie Mae Hong Son. Op deze manier kun je je echt onderdompelen in de cultuur en even onderdeel zijn van het lokale leven. Dit wordt vaak ervaren als het hoogtepunt van de reis!

Tips voor bezoek aan de bergvolkeren in Thailand

• Verdiep je in de cultuur van de mensen die je gaat bezoeken. Zo kom je goed beslagen ten ijs! Op internet en in reisgidsen is voldoende informatie te vinden. Door je van tevoren in te lezen, weet je waar je op kan letten, wat belangrijk is, etc. Alle bergvolkeren hebben een eigen verhaal, geschiedenis en cultuur.
• Ga op pad met een lokale gids. Die kan je alles vertellen over de achtergrond, de cultuur, de rituelen, gebruiken en gewoontes van de mensen die je bezoekt. Mogelijk kan de lokale gids ook al tolk fungeren, indien er geen Engels gesproken wordt door de mensen die je bezoekt.
• Vraag altijd toestemming om foto’s te maken. Veel toeristen doen dit helaas niet, waardoor het “aapjes kijken” gevoel versterkt wordt. Ik heb helaas maar al te vaak meegemaakt op mijn reizen in Noord-Thailand, dat toeristen heel dichtbij een bergbewoner gingen staan om foto’s te maken van hun prachtige gezicht.

• Sommige toeristen maken het zo bont dat ze de persoon in kwestie, helemaal positioneerden (dus ferm aanraakten) voor het perfecte plaatje. Wij willen toch ook niet dat dit bij ons gebeurt? Een waardevollere ontmoeting wordt gecreëerd door echt contact te maken en op gelijkwaardige manier het gesprek aan te gaan. Je kunt veel van elkaar leren!
• Toon interesse in het leven van de mensen die je bezoekt. Vraag of je mee mag helpen met waar ze mee bezig zijn, bijvoorbeeld koken, landbouw activiteiten, etc. Als je een tijdje met elkaar optrekt, zul je merken dat er naast de verschillen, ook heel veel overeenkomsten zijn.
• Het is beter om geen snoep e.d. uit te delen. Wil je wel wat geven? Dan kun je bijvoorbeeld schoolmaterialen aan de schoolleiding geven. Lees meer over de gevolgen van snoep uitdelen op reis.
• Draag bedekkende kleding (dus schouders en knieën bedekt), daarmee val je minder op en toon je respect naar de mensen die je bezoekt. Do as the locals do!